to entreat earnestly, to conjure, to beseech;
to importune, to tease;
to dare, to be bold.
(լծ. յն. զիդէ՛օ). αἱτέω, ζητέω peto, posco, postulo κατατυφράω luxurior եւ այլն. Ուժգին թախանձանօք խընդրել՝ որպէս ժիտ. հայցել պաղատելով. աղերսել խաղապատելով.
Ժեա ի տեառնէ, եւ նա տացէ քեց զխնդրուածս սրտի քո. (Սղ. ՟Լ՟Զ. 4։)
Ժտեա՛ յորժամ լսես, մի՛ հարեւանցի բան կարծեր, այլ ընդ սովաւ տե՛ս զարտասուսն, զանմռունչ հեծութիւնն, զբախել կրծցն, զտառապանս սրտին. քանզի այսոքիկ ժտելոյն են պտուղք. (Լմբ. սղ.։)
Ժտեսցուք առ նա, արտասուօք աղաչեսցուք. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Բ։)
Յոյժ կամի աստուած զժտել աղաչողին. (Նար. խրատ.։)
Աղերսելով ժտիցեմք ի նմանէ. (Խոսր.։)
Յառաջագոյն զայս յաստուծոյ ժտեաց ունել։ Զաստուած նկատել, եւ ի նմանէ զփրկութիւն ժտել։ Զառ նա կեանսն ժտէ՛ (այսինքն ժտեա՛). (Լմբ. սղ.։)
Լրբութեամբ ժտողի. (Մաշկ.։)
ԺՏԵՄ, եցի. չ. cf. ԺՏԻՄ. որ է Յանդգնիլ. իշխել. τολμάω audeo եւ δύναμαι possum, praesumo. սիրտ ընել.
Եւ ոչ սակաւիկ մի կալ ժտեցին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. ՟Գ. 37։)
ՄԻ՛ ժտիցես ուտել ի քաղաքս քո զտասնորդս ցորենոյ քո։ Մի՛ ժտեսցես զենուլ զզատիկն ի միում քաղաքաց քոց. (Օրին. ՟Ժ՟Բ. 17։ ՟Ժ՟Զ. 5։) յն. մի՛ կարասցես. կարօղ չլլաս։